Len zwyczajny
18 sierpnia, 2011
Lubczyk ogrodowy
20 sierpnia, 2011

Duże drzewo do 30 m wysokości. Żółtobiałe, pachnące kwiaty zebrane są w wierzchołkowe  kwiatostany, przyciągają pszczoły. Liście n 2-10 cm długie, niesymetryczne sercowate. Owocem jest niewielki orzeszek. Lipa drobnolistna występuje w całym kraju, natomiast szerokolistna w środkowej i południowej części niżu oraz na Podkarpaciu. Często sadzona w parkach i przy drogach. Surowcem zielarskim jest kwiatostan. Kwiaty zawierają flawonoidy, kwasy organiczne, olejek eteryczny, trój-terpeny, fitosterole, nieco śluzu i garbniki.  Zbiera się je gdy większość kwiatów już się rozwinęła, podczas słonecznej pogody. Suszyć w przewiewnym, cienistym miejscu, w temp 40C. Napary z kwiatu lipy są doskonałym środkiem odświeżającym po długotrwałym wysiłku umysłowym i w stanach napięcia nerwowego.  Ułatwiają zasypianie i budzenie się. Zalecane przy wymiotach na tle nerwowym i zawrotach głowy oraz w postaci kąpieli przy nerwobólach. Działają napotnie i obniżają temperaturę przy przeziębieniach, grypie, nieżytach górnych dróg oddechowych. Wykazują działanie żółciopędne, rozkurczowe, wzmagają wydzielanie soku żołądkowego. Napar pić przy dychawicy oskrzelowej, migrenie, schorzeniach nerek i pęcherza, kolkach, biegunkach, miażdżycy, cukrzycy, chorobach reumatycznych. Mycie włosów w odwarze zapobiega ich wypadaniu. Napar: łyżkę kwiatów zalać szklanką wrzątku, przykryć na 10 min  i odcedzić. Można go przygotować z malinami o miodem lub utartym żółtkiem i cukrem. Odwar: 8 łyżek kwiatów zalać 2 szklankami letniej wody i gotować na mały ogniu przez 20 min; odcedzić.