Bylica boże drzewko

Wieloletnia krzewinka o silnym, cytrynowym zapachu. Łodygi wzniesione, wielokrotnie rozgałęzione, pokryte są delikatnymi, szarawymi liśćmi, 2-3 krotnie pierzastodzielnymi, które podobne są do liści kopru. Drobne, żółte kwiaty zebrane są w niepozorne, zwisające koszyczki w górnej części łodyg. Boże drzewko kwitnie od sierpnia do września.Pochodzi z basenu morza śródziemnego. W Polsce dawniej było często hodowane w ogrodach. Obecnie spotyka się je rzadziej. Niekiedy występuje z innymi roślinami ruderalnymi, zdziczałe na przychaciach. Lecznicze właściwości bożego drzewka były znane w starożytnej Grecji I Rzymie. Surowcem jest ziele bylicy. Zawiera dużo substancji goryczowych, olejek eteryczny, alkaloid abrotynę, flawonoidy oraz związki kumarowe i garbniki z grupy pirokatechinowych. Ponad to zawiera kwasy organicnze i sole mineralne. Ziele bożego drzewka działa pobudzająco na wydzielanie soku żołądkowego oraz żółci, ma właściwości moczopędne. Napary z bożego drzewka działają wzmacniająco na cały organizm. Można je stosować przy niestrawności i braku apetytu, nawet przy stanach zapalnych  błon przewodu pokarmowego. Korzystnie działa przy owrzodzeniach żołądka i jelit. Może być użyty przeciw owsikom. Nie należy jednak podawać dzieciom zbyt dużych dawek, ponieważ moga wystąpić objawy zatrucia. Okłady z ziela mogą być użyteczne przy leczeniu żylaków i ropiejących ran. Napar: 15-30 g ziela zlać 1 litrem wrzątku, zażywać przed jedzeniem po 1/2 szklanki lub jako okłady. Można używać też do przemywań i płukania gardła. Młode pędy mogą być stosowane jako przyprawa do zup, sosów, duszonych jarzyn, z innym ziołami do drobiu. Słowianie uważali tę roślinę za kultową stąd nazwa boże drzewko