Lawenda lekarska

Półkrzew dochodzący do 60 cm wysokości. Łodygi wzniesione. Liście równowąskie, na brzegu podwinięte. Kwiaty fioletowe. Całą roślina wydziela przyjemny zapach, w polce od dawna jest w uprawie. Pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego. Surowcem leczniczym jest kwiat. Zawiera olejek eteryczny, garbniki, cukry, kwasy organiczne i antocyjan. Wykazuje właściwości przeciwskurczowe, uspakajające, antyseptyczne. Używany zewnętrznie spirytus lawendowy ma właściwości odkażające, przeciwbólowe i lekko drażniące. Używa się go przy zakażeniach, łagodzi egzemy. Roztwór olejku eterycznego przyśpiesza gojenie się ran nie pozostawiając blizn. Napar z lawendy stosowany jest jako środek na trawienie- zmniejsza nadmierną fermentacje w jelitach oraz działa wiatropędnie. Nacieranie lawendą przynosi ulgę przy stłuczeniach i zwichnięciach. Olejek lawendowy mo9żna stosować też do inhalacji przy nieżycie nosa, zapaleniu krtani i zapaleniu płuc. Napar: 2 łyżki kwiatów zalać 2 szklankami wody i trzymać pod przykryciem przez 10 min po czym odcedzić. Pić 3 razy dziennie po szklance naparu.