Jarzębina
17 sierpnia, 2011
Jemioła pospolita
17 sierpnia, 2011
Jarzębina
17 sierpnia, 2011
Jemioła pospolita
17 sierpnia, 2011

Wieloletnia roślina zielna do 60 cm wysokości, o kłączach z długimi podziemnymi rozłogami, czworokanciaste, łodyga jest owłosiona. Liście podobne do liści pokrzywy. Białe kwiaty w niby okółkach w kątach liści, owocem jest rozłupnia. Rośnie na przydrożach i innym miejscach obfitujących w azot. Surowcem leczniczym są kwiaty. Zbiera się je w pełni kwitnienia i suszy natychmiast po zbiorze, rozkładając cienką warstwą. Zawierają garbniki katechinowe, śluz, cholinę, alkaloidy, nieco olejku lotnego, aminy, flawonoidy. Napar z kwiatów stosuje się przy lekkich krwawieniach macicznych i upławach. Polecany jest do płukania przy  nieżytach gardła i jamy ustnej. Skuteczniejszy bywa w mieszance z innymi ziołami. Zielarze lecza jasnota wysypki skórne, egzemy i biegunki, poprawiają też przemianę materii i pracę nerek przy zapaleniu dróg moczowych. podobno ma pomagać przy leczeniu chorób nerwowych, serca i bólów głowy. Wyciąg (macerat) : 1-2 łyżki stołowe kwiatów zalać 2 szklankami wrzątku i pozostawić na 2 godz. Potem odcedzić. Pić po 1/2 szklanki 4 razy dziennie.Nalewka spirytusowa na kłączu jasnoty działa na bóle zębów i bezsenność. Medycyna oficjalna niezbyt często sięga po tę roślinę. Młode liście jasnoty można dodawać do zup, sałatek i szpinaku.