Kozieradka pospolita

Roślina jednoroczna z palowym korzeniem. Łodyga długa do 60 cm, w górnej części obficie owłosiona. Liście trójlistkowe, długoogonkowe, szydlastoząbkowane, z charakterystycznym dla motylkowatych brodawkami.  Kwiaty 5-krotne, motylkowate, wyrasta na krótkich łodyżkach pojedynczo luba parami z pachwin liści. Są bladoróżowe. Owocem jest dość długi strąk, zawierający 12-20 nasion. Obecnie jest uprawiana w wielu krajach, szczególnie śródziemnomorskich. Surowcem zielarskim są nasiona. Zbioru dokonuje się zwykle na początku września, gdy strąki zaczynają żółknąć, w dni pogodne, ponieważ wilgoć powoduje ciemnienie nasion.  Strąki dosuszamy i oddzielamy nasiona, które suszymy w w miejscu przewiewnym, często przysypując. Zawiera olejek lotny, związki śluzowe, do 30% substancji białkowych, 8-10% lipidów, witaminę PP, cholinę, saponiny sterolowe, flawonoidy, lecytynę. Nasiona wzmacniają cały organizm, pobudzają apetyt, przyspieszają przemianę materii. Szczególnie zalecany wiosną, gdy w pożywieniu brak witamin. Kompresy i kataplazmy z nasion podaje się jako lek przeciwko chorobom spowodowanych niedoborem witaminy PP. Odwar: łyżkę drobno potłuczonych nasion zalać szklanką wody. Utrzymywać przez 30 min w temp bliskiej wrzenia. Przecedzić. Pić 3 razy dziennie po 1/2 szklanki. Kataplazm: rozgniecione lub grubo sproszkowane nasiona  zwilżyć ciepłą wodą. Masą rozmasować na gazie lub bandażu. Przykładać na chore miejsca.