Krwawnik pospolity

Roślina trwałą o mocnym kłączu poziomym. Liście ciemnozielone, podwójnie pierzasto sienne, długie, ułożone jak pióra strusia. Łodyga sztywna, wyrastająca co roku  z rozłogów do wysokości 60 cm, zakończona baldachokształtnym kwiatostanem, złożonym z koszyczków. Koszyczki mają 5 białych, rzadziej różowych kwiatów  grzbiecistych męskich oraz wiele promienistych kwiatów nerkowatych, obupłciowych, brudnobiałych. Owocem jest niełupka bez puchu. Cała roślina ma silny balsamiczny zapach. Występuje na miedzach, przydrożach, przy zabudowaniach, na zboczach, łąkach i polach. Surowcem leczniczym jest kwiat i ziele. Zawierają flawonoidy, cholinę, garbnik, substancję gorzką, achilleinę, olejek lotny a w nim azulen decydujący o właściwościach leczniczych krwawnika. Oba surowce należny zbierać zaraz po rozwinięciu się koszyczków kwiatowych. Jako ziele ścina się ulistnione górne części pędów. Kwiatostany ścina sie nad najwyższym liściem i ociera na sitach po wysuszeniu, następnie usuwa się pokruszone szypułki. Suszyć w cieniu w temp do 35C. mają gorzki, ściągający smak. Badania farmakologiczne potwierdziły,że krwawnik ma działanie przeciwkrwotoczne, napary podane doustnie tamują niewielkie krwawienia z przewodu pokarmowego. Stosuje się go przy skurczach dróg moczowych, powtarzających się zaparciach stolca, bólach jelita grubego, wzdęciach. Ma również właściwości wzmacniające, pobudza wydzielanie soków trawiennych, dzięki zawartości azulenów działa przeciwzapalnie, cytotoksycznie i bakteriostatycznie. Zimny wyciąg polecany jest w stanach zapalnych skóry, przy trudno gojących się ranach i oparzeniach. Zimny wyciąg (macerat): łyżkę ziela zalać szklanką letniej wody, odstawić na 6 godz, odcedzić. Pić 2-4 razy dziennie po pół szklanki.Sok świeżo wyciśnięty z ziela pić kilka razy dziennie po 2 łyżeczki z woda.