Nagietek lekarski

Roślina jednoroczna, wysokość do 60 cm, o korzeniu palowym. Dolne liście ogonkowe, całobrzegie, łopatkowe lub odwrotnie jajowate, górne podługowate lub lancetowate, siedzące. Barwa kwiatów od brązowo- czerwonej do pomarańczowej i żółtej. Surowcem jest kwiat bez kielicha. Surowcem są jedynie kwiaty o barwie pomarańczowej. Są one zasobne we flawonoidy, karotenoidy, olejek lotny, itp. Stosowany jest wewnętrznie w stanach zapalnych przewodu pokarmowego, gruczołów oraz w chorobie wrzodowej żołądka, a także w schorzeniach wątroby i przewodów żółciowych. Stosowany w nowotworach złośliwych. Napary działają uspokajająco na układ nerwowy, obniżają ciśnienie, wzmagają czynności serca. Stosowany zewnętrznie jako środek przeciwzapalny i gojący do płukania jamy ustnej i gardła, do okładów n rany, oparzenia, odmrożenia, liszaje, wrzody, brodawki, odciski. Naparem przemywa się oczy przy zapaleniu spojówek i powiek.  Napar: łyżkę płatków nagietka zalać szklanką wrzątku, zostawić pod przykryciem na 10 min, odcedzić i pić 2 razy dziennie po 1/2 szklanki. Odwar do okładów: 4 łyżki płatków zalać szklanką zimnej wody i gotować 20 min, odcedzić. Kompres przykładać pod ceratką.