Bez czarny
11 sierpnia, 2011
Borówka brusznica
11 sierpnia, 2011

Jednoroczna roślina osiągająca 50 cm. Łodyga u góry rozgałęziona, krótko owłosiona. Dolne liście nerkowate, środkowe 3-5 sieczne o jajowatych odcinkach ząbkowatych, na długich ogonkach. Górne liście 2-3 krotnie pierzastosieczne, o lancetowatych odcinkach. Najwyższe liście 3 dzielne lub niepodzielne siedzące. Kwiaty zbierane są w baldachach 6-10 szypułkowe. Kwitnie w lipcu. Owocami są rozłupnie. Pochodzi z Iranu. Dawniej był uprawiany w Polsce. Obecnie jest sprowadzany z krajów gdzie klimat jest odpowiedniejszy dla tej rośliny np. Bułgaria, Francja. Właściwości lecznicze mają owoce anyżu. Są one także przyprawa kuchenną. Zawierają olejek lotny, metylochawikol, , aldehyd anyżowy, tłuszcze, białka, cukry i węglowodany. Wywar z owoców najczęściej stosowany jest dla niemowląt jako środek wiatropędny i wykrztuśny.Także dla dorosłych poleca się przy bólach brzucha związanych z wzdęciem, zaparciem i rozszerzeniem okrężnicy przez gazy. Anyż pobudza laktację. Mleko matki, która pije wywar z owoców anyżu ma także właściwości wiatropędne i rozkurczowe. Krople anyżowe są środkiem uśmieżającym suchy kaszel np. przy kokluszu. Wywar z owców: 205 g owoców zalać szklanką wody i trzymać pod przykryciem 10-15 minut. Dorośli  mogą pić 3 razy dzienne po pół szklanki, dzieci kilka razy dziennie po łyżeczce. Olejek anyżowy stosowany zewnętrznie zabija świerzbowce i wszy.